มีพระคัมภีร์หลายข้อที่สะท้อนให้เห็นความคิดนี้ พี่ขอยกตัวอย่างมาซัก 2 ตอน

1.) มธ 7:21-23
พระเยซูบอกว่า บางคนรับใช้พระเจ้าอย่างเต็มเหนี่ยว อ่านพระคัมภีร์ ขับผี และทำการอัศจรรย์มากมาย แต่ก็ถูกมองว่าเป็น “ผู้กระทำชั่ว”

เห้ย ได้ไงฟระ!?

เป็นไปได้ว่า บางคนดูรับใช้พระเจ้ามากมายแต่ท่าทีภายในไม่ถูกต้อง เช่น ทำด้วยความอวดตัว หยิ่งผยอง และเกลียดชัง หากเป็นแบบนี้ต่อให้สิ่งที่เขาทำ คือการรับใช้พระเจ้า แต่แรงจูงใจภายในผิด พระเจ้าก็มองเป็นสิ่งที่ “ไม่ใช่น้ำพระทัย” นะครับ

2.) ยก 2:25
นางราหับกลายเป็นฮีโร่แห่งความเชื่อ เมื่อนางได้ปกป้องผู้สอดแนมของอิสราเอลด้วยการ “โกหก”

เห้ย ได้ไงฟระ!?

อันที่จริงการโกหกของนางราหับ เป็นการกระทำด้วยแรงจูงใจที่สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อที่นางมีต่อพระเจ้า เมื่อพระเจ้าตั้งใจจะทำลายเมืองเยรีโค นางจึงเลือกที่จะอยู่ข้างพระเจ้าด้วยการยอมทำสิ่งที่คนอื่นคิดว่าไม่ถูกต้องอย่างเช่น การโกหก

บอกไว้ก่อน ว่าพี่ไม่ได้สนับสนุนให้น้องๆโกหก หรือเลิกรับใช้นะครับ แต่บางครั้งที่เรารับใช้เพื่อตัวเอง หรือโกหกเพื่อหนีความผิด สิ่งเหล่านี้คงไม่ใช่ “น้ำพระทัยพระเจ้า”

ตอนหน้าจะเป็นตอนสุดท้ายในซีรี่ “เข้าใจน้ำพระทัย” กับหัวข้อ
“วิธีหาน้ำพระทัยพระเจ้า" ที่เรียบง่ายที่สุดตั้งแต่เคยมีมา