คริสเตียนวัยรุ่นหลายคนเพิกเฉยต่อปัญหาสิ่งแวดล้อม อาจเป็นเพราะ พระคัมภีร์ไม่ได้เน้นเรื่องการดูแลสิ่งแวดล้อม หรือไม่ก็ไม่เคยได้ยินใครสอนเรื่องนี้มาก่อน ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจอะไร เพราะคริสตจักรไทยก็แทบไม่ได้พูดประเด็นนี้จริงๆ

“เพิ่งรู้ว่าพระคัมภีร์พูดเรื่องนี้ด้วย!” นี่คือประโยคแรกที่เด้งขึ้นมา หลังจากที่ค้นพบความเจ๋งในพระคัมภีร์เกี่ยวกับการอนุรักษ์โลก พี่ยอมรับว่าแต่ก่อนเป็นคนไม่ใส่ใจเรื่องรักษ์โลกหรอก แต่นี่เป็นหนึ่งในเรื่องที่พี่ถูกเปลี่ยนทัศนคติไปเลย หลังจากศึกษาพระคัมภีร์เข้มข้นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลองมาดูกันสั้นๆว่าพระคัมภีร์ตอนไหนที่พูดเรื่องการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมบ้าง

1.มนุษย์มีหน้าที่ดูแลโลก พระเจ้าพูดกับมนุษย์ (อาดัม) ว่า ให้ปกครองแผ่นดินกับสัตว์ต่างๆ (ปฐก 1:26-28) และให้ดูแลรักษาสวนเอเดน (ปฐก 2:15) จึงอาจพูดได้ว่า หน้าที่แรกที่พระเจ้าให้มนุษย์ทำคือ ปกครอง+ดูแล สภาพนิเวศของโลกใบนี้ ดังนั้นหน้าที่เราคือผู้รับผิดชอบดูแลรักษา ไม่ใช่เจ้าโลกที่จะใช้ทรัพยากรตามใจชอบ (พระเจ้าคือเจ้าของโลกนี้ต่างหาก สดด 24:1)

2. แผ่นดินก็ยังถือสะบาโต พระเจ้าสั่งให้อิสราเอลหยุดทำนาในปีที่ 7 เพราะจะให้แผ่นดินนั้นได้หยุดพัก (ลนต 25:2-5) และพระเจ้าสั่งห้ามตัดต้นไม้ในเมืองที่อิสราเอลที่จะเข้ายึด เพราะต้นไม้จะเป็นอาหารแก่มนุษย์ (ฉธบ 20:19) เราไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าในระบบนิเวศต้องมีการเกื้อกูลกันระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ ถ้าธรรมชาติถูกทำลาย มนุษย์ต้องย่อยยับแน่นอน พระเจ้าเล็งเห็นจุดนี้จึงกำชับอิสราเอลให้ดูแลรักษาสิ่งทรงสร้างของพระองค์ให้ดีๆ

3. พระเจ้าจะลงโทษผู้ทำลายสิ่งแวดล้อม “พระองค์จะทรงทำลายคนที่ทำลายแผ่นดินโลก" (วว 11:18) ในวันแห่งการพิพากษามีโทษรออยู่สำหรับคนที่ทำลายสิ่งทรงสร้างของพระองค์อย่างทิ้งขว้าง

# สรุปสั้นๆว่า พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่กำหนดแนวคิดในการใช้ชีวิตจริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องความรอดอย่างเดียว แต่สอนทุกเรื่องในการใช้ชีวิตจริงๆ ถ้าอยากสัมผัสความล้ำของพระคัมภีร์อย่างครบรอบด้าน ก็ต้องอ่านพระคัมภีร์ให้เข้าใจนะจ๊ะ ^.^