ประโยคติดปากของคริสเตียนหนึ่ง คือ “ขอบคุณพระเจ้า”
แต่น้องๆ รู้ไหมว่ามีบางโมเม้นเรามักจะลืมขอบพระคุณไป
โมเม้นอะไรบ้าง?
อยากรู้ เลื่อนนิ้วโลดดดด
- “บาปทุกชนิดมาบรรจบ ณ จุดเดียว นั่นคือ การไม่รู้จักขอบพระคุณ” - คาร์ล บาทธ์ นักศาสนศาสตร์ชื่อดัง
- การขอบคุณพระเจ้า คือ การสำนึกในพระคุณและสิ่งดีๆ ต่างๆ ที่พระเจ้าให้เรา แต่หลายๆ ครั้งคริสเตียนเราก็มักจะลืมในการขอบพระคุณไปแบบงงๆ
- ครั้งหนึ่ง พระเยซูก็เคยเตือนเรื่อง “อย่าลืมขอบพระคุณ” ตอนที่คนโรคเรื้อน 10 คน มี 9 คนไม่ได้กลับมาขอบพระคุณเลย (ลก. 17:11-19)
- วันนี้ พี่ซันจะมาเสนอว่า ในชีวิตคริสเตียนไม่ควรลืมขอบพระคุณในเรื่องใดบ้าง ขอแบ่งเป็น 3 ข้อ ซึ่งนำมาจากอีเว้นของคนยิวในพระคัมภีร์
.
.
.
(ฉธบ. 16:1-8, อพย. 12:14-20, ลนต. 23:4-8, กดว. 18:16-25)
- อีเว้น/เทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เป็นงานที่คนอิสราเอลจะต้องกินขนมปังไร้เชื้อ เพื่อให้คิดถึงฉากที่บรรพบุรุษของพวกเขาออกจะอียิปต์ รีบม้ากมาก รีบแค่ไหน จนใส่เชื้อในขนมปังไม่ทัน นั่นแหละกินเข้าไป จะได้นึกออกว่าพระเจ้าช่วยไถ่เขาออกมา
“บทเรียนจากเทศกาล = การขอบพระคุณในความรอด”
- เรื่องนี้แหละเป็นเรื่องสำคัญที่เรามักจะลืมขอบพระคุณมากที่สุด คือ ขอบพระคุณใน “ความรอด”
- ทั้งๆ ที่มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับการเป็นคริสเตียน แต่เราก็ไม่ค่อยได้ขอบคุณสำหรับ “ความรอด” กันเท่าไหร่
- ลองนึกย้อนในกลุ่มเซลล์ ส่วนมากเรามักจะขอบคุณพระเจ้าเรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เช่น สอบผ่าน ได้กระเป๋าใหม่ เป็นต้น แต่จะมีใครไหมที่ขอบคุณพระเจ้าสำหรับ “ความรอด”
- ครั้งหน้าในกลุ่มเซลล์ น้องอาจจะขอบคุณพระเจ้าสำหรับความรอดที่พระเจ้ามอบให้ดูก็ได้นะครับ ^.^
.
.
.
- อีเว้น/เทศกาลสัปดาห์ เป็นการแสดงความซาบซึ้งในพระคุณที่พระเจ้าทรงอวยพรการเก็บเกี่ยว จนทำให้คนอิสราเอลมีกินมีใช้
“บทเรียนจากเทศกาล = ขอบพระคุณในพระพร”
- การขอบพระคุณใน “พระพร” นั้นเป็นเรื่องที่ง่าย ซึ่งหลายคนก็ทำอย่างสม่ำเสมอ เช่น สอบผ่าน ได้กระเป๋าใหม่
- แต่อยากให้น้องไปไกลกว่านั้นอีก คืออยากให้น้องขอบคุณแม้ในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่สุด
- ในสดุดี น้องจะเห็นว่าเขาขอบพระคุณกับทุกอย่างจริง ๆ เพราะทุกสิ่งล้วนเป็น “สิ่งอัศจรรย์” คือผู้เขียนมองดูภูเขา หรือมองดูต้นไม้ แล้วนึกถึงรายละเอียดต่าง ๆ ก็ขอบคุณพระเจ้าได้ (สดด. 9:1, 121:2)
- ดังนั้น ลองหันมาขอบคุณพระเจ้าในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ดู เช่น ขอบคุณสำหรับการตื่นนอน สำหรับฝน สำหรับแสงแดดที่อบอุ่น
.
.
.
(ฉธบ. 16:13-15, กดว. 29:12-39)
- อีเว้น/เทศกาลอยู่เพิง เป็นการนึกถึงฉากที่อิสราเอลหนีออกจากอียิปต์ ไปในถิ่นทุรกันดาร ซึ่งตอนนั้นชีวิตหนักหน่วงมาก เช่น ไร้บ้าน ย้ายถิ่นฐานไปเรื่อยๆ ไม่มีน้ำและอาหารกิน (ใครนึกภาพไม่ออก ก็ลองนึกถึงชาวโรฮิงยาทุกวันนี้)
ดังนั้น เทศกาลนี้ จึงเป็นการระลึกว่าพระเจ้าช่วยเขาจาก “ความยากลำบาก” จนมามีชีวิตดีในบ้านคานาอันของตัวเอง
“บทเรียนจากเทศกาล – ขอบพระคุณในความลำบาก”
- พระคัมภีร์ไม่ได้สอนว่า แม้เราจะมีความเชื่อในพระเจ้าแล้วเราจะไม่พบความลำบาก แต่พระเยซูบอกเราชัดเจนเต็ม ๆ เลยว่า “ในโลกนี้ท่านจะประสบความทุกข์ยาก” (ยน. 16:33)
- เวลาเจอเรื่องยากๆ เราก็มักขอบคุณพระเจ้ากันไม่ออกเหมือนกัน แต่พี่ซันอยากหนุนใจกับน้องๆ ว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมีเหตุผล (สำหรับพระเจ้า) เพื่อผลดีต่อเราเอง (โรม 8:28)
- อย่างดาเนียล (ดนล.6:10) ที่ชีวิตตกอยู่ในอันตราย หรือโยนาห์ (ยนา. 2:9) ในท้องปลาใหญ่ พวกเขาก็ยังขอบพระคุณ
- ลองดูนะครับ เวลาอยู่ในวงขอบคุณพระเจ้า ก็อาจจะขอบพระคุณสำหรับเรื่องแย่ๆ ทั้งๆ ที่สถานการณ์ยังไม่คลี่คลายดีหรอก แต่ก็ขอบคุณพระเจ้าไว้ก่อน เพราะเชื่อมั่นว่าความทุกข์ยากนั้นจะสร้างเราให้เป็นคนที่ “ใช้การได้” (รม. 5:3)